Heeft je partner je verteld dat hij of zij niet meer zoveel voor je voelt? Of vermoed je dat zij/hij niet meer van je houdt? En dan hebben we het nog niet eens over dat hij/zij misschien verliefd is op iemand anders (daar kun je hier meer over lezen).
Misschien was je je wel bewust dat jullie relatie- of huwelijksproblemen hadden, maar je had geen idee dat dit mogelijk het einde van je relatie zou kunnen betekenen.
Ik kan me zo voorstellen dat de mededeling een schok voor je was, ook als je je bewust was van de problemen. Ik snap helemaal hoe pijnlijk dit kan zijn en dat je er 's nachts wakker van kan liggen.
Je kan huilen, schreeuwen of met je vuist op de tafel slaan om je partner ervan te overtuigen dat hij/zij het bij het verkeerde eind heeft. Het kan toch niet anders dan dat hij of zij nog van je houdt? Dat kan toch zomaar niet verdwijnen? Misschien is hij of zij wat overspannen...
Geen wonder dan dat je naar iets - wat dan ook - zoekt om je partner ervan te kunnen overtuigen dat hij of zij nog van je houdt.
Ik had je graag een makkelijke manier gegeven, maar diep in je hart weet je misschien al dat zoiets niet bestaat.
Er is maar een manier om met deze situatie om te gaan en dat is het als een 'wake-up call' te zien.
Laat dit zo pijnlijke verlies van de zekerheid dat je er altijd voor elkaar zal zijn, je motivatie worden. Gebruik het om te leren van wat er is gebeurd. Dat geeft je een kans te groeien en er sterker en wijzer van te worden en een meer 'relatie-kundige' partner te worden. Door de feiten onder ogen te zien en er achter te komen wat er precies aan de hand is, kun je met een plan komen. In actie komen kan je angst en onzekerheid verminderen - het geeft weer hoop.
We gaan zo aan de slag!
Maar eerst een waarschuwing...
In je huidige gemoedstoestand kan het zijn dat je veel van wat ik te zeggen heb verwerpt. Dat zal je niet helpen! Dus wees op je hoede voor defensieve gedachten en gedrag, zoals bijvoorbeeld:
jezelf voorhouden dat het misschien niet zo erg is als je eerst dacht
het zoeken naar redenen waarom dit gewoon niet waar kan zijn
anderen de schuld geven (je partner), zonder ook naar jouw rol te kijken (wil niet zeggen dat jij 'de schuldige' bent)
doen alsof je het toch niet zo erg zou vinden als je uit elkaar zou gaan
Je partner zegt dus geen gevoelens meer voor jou te hebben, en misschien is dat ook wel zo. Maar jij kunt zijn of haar gedachten, gevoelens en gedrag niet veranderen. Er is geen knop die je om kan zetten.
Je hebt wel controle over wat jij met jezelf doet.
Dus, met dat in gedachten, laten we eens kijken naar wat er bij jou gaande is. Weet dat er hier geen ruimte is voor schaamte, schuld of vooroordeel. Ik hoop dat je mij kan zien als ‘de wijze dorpsvrouw' die de moed en de wijsheid heeft je liefdevol te vertellen hoe het echt is - omdat niemand anders dat zal doen.
Ik vermoed dat wat ik hier zeg je misschien niet echt wilt horen. Je zal misschien soms hard moeten slikken. Maar hey ... je hebt waarschijnlijk al een dieptepunt bereikt! Weet dat de enige manier om uit die put te komen is door eerst de balans op te maken.
Dus hierbij eerst een reality check …
Kan je relatie ooit weer 'hetzelfde' zijn?
Je herinnert je vast wel hoe het voelde toen je voor het eerst verliefd werd. Je was waarschijnlijk helemaal weg van dat meisje of die jongen en hartstochtelijk verliefd. Hij/zij was in je gedachten (of in realiteit) aanwezig bij alles wat je deed, dacht, wilde en voelde. Verslaafden hebben dezelfde symptomen! ;-)
Als je redelijk Engels verstaat, kijk dan even naar deze TED-talk van biologisch antropoloog Helen Fisher om er meer over te leren …
Als je stapelverliefd bent en in de greep zit van deze 'verslaving', heeft je emotionele brein de leiding. Het logische analytische deel van je brein - dat je nodig hebt om goede beslissingen te maken - kan dan wel op een heel laag pitje staan.
Voor sommige paren is de euforie blijvend. Voor velen duurt die bedwelmende mengeling van emoties niet 'forever' - meestal zo'n anderhalf tot twee jaar, afhankelijk van diverse factoren.
Dat hoeft echter helemaal niet negatief te zijn - je relatie komt in een dieper stadium waarin jullie niet hopeloos verliefd meer zijn maar elkaar echt zijn gaan kennen en van elkaar zijn gaan houden.
In die periode kunnen kleine irritaties uitgroeien tot grotere relatieproblemen. Het is dus belangrijk dat je een manier vindt daarmee om te gaan, zowel als koppel als persoonlijk. Zo niet, dan loop je het risico dat je als een donderslag bij heldere hemel in een crisis zit.
Kan je relatie dan na zo'n crisis ooit weer hetzelfde zijn?
Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Dit komt deels door de afwezigheid van die eerste bedwelmende euforie. Maar ook door wat er nu gebeurd is. Je vertrouwen, hoe je je partner en je relatie ziet, en je verwachtingen voor de toekomst zijn veranderd. Dus je zult nu echt moeten aannemen dat je gaat werken aan een nieuwe, misschien zelfs betere relatie - als die nog te redden is.
MAAR...
Als je dit als een leermoment kan zien en het op kan brengen hier positief mee om te gaan, dan kan dat enorme voordelen hebben. Je zal waarschijnlijk in de toekomst
voorzichtiger zijn
dingen minder vanzelfsprekend vinden
meer bewust zijn van wat er nodig is om een gezonde relatie in stand te houden
dankbaarder zijn voor wat je hebt
meer aandacht en empathie voelen voor de behoeften van je partner, maar ook van anderen
Hoewel geen van deze punten je een happy-ever-after kunnen garanderen, zal jij er zeker een betere partner door zijn.
Zoals je al weet - jij hebt geen controle over je partner. Laten we in plaats daarvan nu kijken naar waar je wel controle over hebt.
Je kan een heleboel bereiken als je je concentreert op wat je wilt in plaats van wat je niet wilt dat er gebeurt.
Maar eerst…
Is je partner wel echt beschikbaar?
Voordat we verder gaan is het belangrijk dat we even stil staan bij wat voor soort relatie dit eigenlijk is.
Kan het zijn dat je een relatie hebt met een partner die niet echt beschikbaar is?
Denk hierbij aan bijvoorbeeld iemand die al een primaire relatie heeft (en misschien ook nog loze beloftes blijft maken), iemand met narcistische eigenschappen of iemand die duidelijk geen interesse heeft in een langdurige relatie of aan een verslaving lijdt.
Je kunt zo hard werken als je wil, maar ik ben bang dat je je van te voren al opstelt om teleurgesteld te worden.
Hoe heeft jouw rol de relatie beïnvloed?
Laten we nu eens kijken of jij jezelf misschien bewust of onbewust ondermijnd hebt en wat het effect daarvan geweest kan zijn op je relatie.
Haal een paar keer diep adem, lees door de volgende lijst en let op je automatische reactie. Zit er iets van waarheid in? Durf je het onder ogen te zien?
11 Manieren waarop je persoonlijke problemen mogelijk je relatie hebben beïnvloed
Ik kom later op elk punt apart terug in deel 3 en 4 met uitleg en actiepunten. Dus durf zo eerlijk mogelijk te zijn tegenover jezelf - er is niemand die over je schouder meekijkt ....
Je stopt geen of weinig energie meer in je uiterlijk. Je vindt het niet meer zo belangrijk om er goed, gezellig en gezond uit te zien - meer voor jezelf dan voor je partner!
Je zeurt en klaagt meer (ongeacht of je gelijk hebt), dan dat je iets positiefs bijdraagt aan de relatie.
Je toont weinig of geen interesse meer in je partner's dag, gezondheid, geluk, werk, vrienden of hobby's.
Je bent (onnodig) veeleisender of behoeftiger geworden. Als je heel eerlijk bent tegenover jezelf, geef je toe dat alles om jou draait.
Je (mentale) gezondheid is niet optimaal - je partner wist en accepteerde dat. Het kan zijn dat je er niet helemaal eerlijk over bent geweest. Misschien heb je beloofd dat alles in orde zou zijn, dat je eraan zou werken, enzovoort. Op dit moment ben je alleen niet meer actief bezig om eraan te doen wat je kan.
Je hebt nooit echt de tijd genomen om te leren en begrijpen hoe je een gezonde relatie opbouwt en wat er echt voor nodig is (gelukkig ben je dit al aan het veranderen!)
Je hebt je interesse in het leven een beetje (of helemaal!) verloren - je leeft gewoon van dag tot dag. Je kunt wel of niet depressief zijn - hoe dan ook, het helpt je relatie niet.
Je lijdt aan een verslaving en hebt daarom niet het vermogen je toe te wijden aan een relatie, omdat je eerste liefde de alcohol/drugs/gokken of gaming is.
Je sluit jezelf af en hebt een muur om je heen gebouwd, uit angst dat je door lief te hebben het risico loopt om (opnieuw) gekwetst te worden.
Je bent jezelf kwijtgeraakt door te proberen je partner het altijd naar de zin te maken, je bent er moe van geworden.
Je lijdt aan onvoorspelbare stemmingswisselingen.
Nogmaals, ik beoordeel je niet en het is ook zeker niet de bedoeling dat je jezelf veroordeelt.
Ik vraag je alleen gewoon eerlijk te zijn tegenover jezelf. Pas als je dat kan, heb je een kans dat je je, met je verhoogde zelfkennis, in staat stelt verandering aan te brengen. En, hopelijk, kun je dan ook je huwelijk of relatie nog redden.
